Dün Erasmus Üniversitesi (Rotterdam/Hollanda) MBA programı için 24 saatte hazırladığım 6 adet makaleyi okudum. Programın yıllık program değeri, 2005 yılında 26.000 Euro idi ve ben burs almak üzere son gün başvuru yapmıştım. 33 yaşındaki Anıl'ın hayata ve işe bakış açısını yakalamaya çalıştım. Bugünkü benden ne kadar farklı bir ben vardı o zamanlar? Merak ettim:
- Kusursuz bir İngilizce ile kendini iyi ifade edebilme ve güçlü anlatım (çünkü Türkçe düşünüp kendisini tercüme ederek ifade etmiyor, İngilizce gramerine %100 hakim)
- Soyadı gibi korkusuz ve böyle bir bursu hak ettiği konusunda kendine güveni tam; gelecekte yapacakları hakkında planları net
- Düşünme, yazma, kendini doğru ifade etme, karakteri ile ilgili -kim olduğuna dair- net bir ruh hali
- İmkansız kelimesini sevmeyen ve inanmayan iddialı ve kararlı bir kişilik
Karşımdaki adamın, bugün bir profesyonel olarak değerlendirdiğimde, gayet hoşuma gittiğini itiraf etmek zorundayım. Nitekim aynı kararı Erasmus yönetimi de vermiş, burs için gerekli olan, 33 yaşında ders çalışmadan girdiğim GMAT sınavında 600 puan yerine 587 almış olmama rağmen %50 burs vermeyi ve kalanını da taksitlendirmeyi kabul etmiş olsa da, evli bir erkek olarak ben Hollanda'da yaşam bedellerini de dahil ettiğimde bu bedellerin altından kalkamayacağım düşüncesi ile programa katılmaktan vazgeçmiştim.
Akademik kariyere geçmek yerine sanayide kalıp hayatıma bir işgören olarak devam ettim. Öğretim görevliliği içimde kalmasın diye yıllar sonra Bahçeşehir Üniversitesine bireysel olarak başvurmuş ve bu başvurum, senato kararıyla 4.5 yıl sürecek Part-Time Pazarlama Bilimi üzerine MBA hocalığım ile sonuçlanmıştır.
Israrla hep bahsettiğim üzere imkansızı imkanlı yapacak olan kişinin fendidir (zeka ve bilgisidir).
Comments